Posts

Showing posts from 2020

कविता_ तेस्रो आँखा

तेस्रो आँखा। _________ निरज थापा औ दिलमाया! खोल त्यो निश्छल आँखा त्यो भित्रको बादललाई फाट्न देऊ बर्सिन देऊ शान्त हुनदेऊ ज्वार भाटालाई कति राख्छौ थुनेर आफैलाई यो घरभित्र, समाजभित्र? छोरीका रूपमा दिदीका रूपमा बहिनीका रूपमा प्रेमिकाका रूपमा स्वास्नीका रूपमा बुहारीका रूपमा काकीका रूपमा छेमाका रूपमा फूपूका रूपमा वा अरू विभिन्न रूपमा। तिमीभित्र पनि त तिमी छ तिमीभित्र पनि त छ एकजना लेखक सबैका मनका कुरा लेख्न सक्छौ, एकजना गायक जिन्दगीको मिठोपन गाउन सक्छौ, एकजना अभिनेता समाजका असल चरित्र प्रस्तुत गर्नसक्छौ, एकजना चित्रकार जिन्दगीलाई रङमा उतार्नसक्छौ, एकजना एक्टिभिष्ट सत्यका पक्षमा उभिनसक्छौ। तिमी बिहानीको आलर्म तिमी बिहानीको चिया खाजा, तिमी बिहानीको भजन, कीर्तन दिनको खाना तिमी केही नभनी मसित सुत्ने साथी। तिमी त्यतिमात्र होइनौ। तिमीले बाथरूम पसेर सेकेको आँखा तिमीले टेरेस चढेर फ्याकेको सपना तिमीले नानीलाई हेरेर थुनेको तिम्रो मन के म त्यति पनि पढ्न नसक्ने अनपढ हुँ र? औ दिलमाया! तिमीले तिमीलाई तिमी हुनदेऊ। मान्छेका कामै हुन् अर्काको आङमा जुम्रा

आकासमा ड्रयागन। (कविता)

कविता आकासमा ड्र्यागन। #निरज थापा सिलगढी। उडिरहेछ उडिरहेछ उडिरहेछ आकासमा कालो बादलजस्तो घामै निलेर ड्रयागन। लामा लामा दाह्रा जिउभरि तिखो तिखो सुइरो काँडै काँडाको आँखा आगै आगो छाद्ने मुख डल्लै ब्राह्मन्ड बेर्ने जिब्रो। त्यो किटिरहेछ  किटिरहेछ किटिरहेछ कटटटट कटक कटक दाह्रा, निलिरहेछ खप्लक खप्लक खप्लक हावा, पानी, छादिरहेछ छादिरहेछ छादिरहेछ पृथिवीको छातीभरि आगै आगो, घर घरमा छिराइरहेछ धुरी धरीबाट धुवाँ धुवाँ धुवाँ, रालै राल, उनिरहेछ उनिरहेछ उनिरहेछ टाउकोको माला। हावामा पिङ खेल्दै खसिरहेछ खसिरहेछ खसिरहेछ त्यो गिदी गिदीमा। टोकिरहेछ टोकिरहेछ टोकिरहेछ देश देशको सीमा तार। नमस्ते गरिरहेछ तैनाथ सुरक्षाकर्मी हात हातमा पञ्जा लगाएर। * फुत्त फुत्त फुत्त हाम फाल्दैछन् वैज्ञानिकहरूका इच्छा/आकांक्षा ग्रेट वालमा उभेर बैकालमा। आत्महत्या गर्दैछन् डाक्टरहरूका, मन्त्रीहरूका, उद्योगपतिहरूका, प्याथोलजिस्टहरूका निद्राले फ्याक्टरीका एसी च्याम्बरमा, ल्याब्रटरीमा, हस्पिटलमा, सदनमा। गणित लेखिरहेछन् विश्वका पुँजीपतिहरू बालुवाले छोपेर आफैलाई, क्याक्टस क्य